Al sol, las llanas y las manchas

ESoA Barcelona (lumbranças...)

An Juniu al miu pursor dixu-m’assi : “bon tu ya traballes-te bastante astañu y vou-t’a mandar pr’ũa aula suôbre antenas pra Barcelona. Quiês ir ?” You tode cuntenticu nun dixe que no. Y dal die 5 anté’l 11 de Juliu fui-me pra las tiêrras Catalanas.

Fui un xoc pra mi al cheguar eilli purque nunca habie oubido catalan, y muita giênte lu falaba. Nada cume an Miranda adonde naide fala. Miranda yê ũa vergoña, ũa cidade siên neyũa cuncencia, y yê péna !
Nal purmeiru die coinecie lus mius culegas. Uns ya lus coinecie; dues catalanas Gemma y Marta y tamiên habie Farshad. Eilles tamiên traballan cun antenas. Mas fui fixe purque tamiên coinecie outras pessonas, ũa rapaza yêra d’Asturias, de l’ouneversidade d’Uviéu, Héléna. Fui reciêntemiênte purmubida cume pursora y traballa cun antenas y metamateriales pra cusebir antenas de RFID. Yê angraçadu purque quantas vezes mas falu cun pessonas d’eilli mas veyu que tenemus todu an quemun cun eilles, que seya lliêngua, musica, cultura, dezideirus, y biên poucu tenemus cul restu al peis !


L'eiquipa dal cursu



La purmeira aula fui cul pursor Lluis Jofre (al la squiêrda ende nal retratu) que mus aperźentou algũas bazes suôbre antenas. El yê mui bun pursor, ten buôna pratica. Anté ya screbiu un llibru cun mas outres pursores. Marquei-lu nu « passeig de gracia » a « la casa del llibre », de lumbrança de Barcelona.

Ne lus outrus diês tamiên tubimus buônus pursores, uns alemans que mus faloran de las tecnicas numéricas de simulaçon d’antenas. Açpuis, tamiên ũa pursora belga specializada an antenas mus falou de pequeiñas antenas antegradas an reloijus ! Pur fin, tamiên tubimus ũa aula d’un pursor catalan suôbre antenas fractales. Mui antersante ! Y assi se passorun lus cincu diês.




Traballandu (pul menus parece) muitu



Hui ! Y al segundu die a la nuite yê que fui ! Home, quemie-mus cume burrus. Yêra peixe, perźuntu eibéricu, legumes de tode’las maneiras, ũa couźa ancrible ! Dende lembro-me dal pursor Jofre que me dixu que tenie mellor assento castellanu qu’al d’él, dou pra rir !

Açpuis acunchegou-se l’ultimu die y cada un turnou d'adonde viênu. Mas talbeç mus turnaremus a ver pal EuCAP 2010 an Barcelona, anté lla, anton !

Cunferencias…

Nesses ultimus tiêmpus tube bastante traballu, mas tamiên acuntece que s’acunchegoran lus diês buônus y apetecie-me mas de star alla fuôra qu’eiqui an drentu an frente la pantalla. Pur issu yê qu’al dieiru centificu nun ten adelantradu muitu.
An Abril aperźentou-se un cartaç dal miu traballu an Londres (mas you nun fui) y an Paris tamiên partecipei an algũas pallestras. Hoije parece qu’ũa pequeiña parte dal purjetu ya sta reźulbida, mas ind’hai muita purblematica an tornu las antenas.

Grenoble... y'l sou trambie


A la fin dal més de Mayu fumes you y mas outrus dal llaboratorio pals JNM an Grenoble (Journée Nationales Microondes) que son las « Jeiras Nacionales de Micro-ondias » nada a ver cu’lus fornus. Yê ũa cunferencia qu’amostra lus ultimus reźultadus de l’ambestigaçon francéźa an eiletronica y purpagaçon de las ondias. Trata-se anton de lus termobles, de las antenas, y de la maneira an que las ondias caminan pul ambiênte. You fui cun dous culegas; un que falou dalgu suôbre la recuperaçon d’einergie cun antenas y l’outru que studa la refleçon de las ondias ne lus predius. Esse ultimu traballu yê dalgu mui teoricu y biên cumplicadu.



Lus ambestigadores
Al miu traballu, gracias, yê biên mas aplicadu, nun digu que seya mas simples. Mas studar antenas yê, hai que lu dezir, mas facél purque siêmpre se puôden realizar. An que cul miu culega, la cousa yê muitu mas cumplicada y siêmpre se queda an frente la pantalla a fazer simulaçones y calclus mui cumplicadus.

D’ir eilli a las JNM acabou pur cunfirmar l que you veyu nal die a die; l’ambestigaçon franceźa yê quaisque toda feita pur joves strangeirus, la meyor parte que venirun de las antigas culonias. Yê que lus franceźes atualmiênte tenen feitu poucas ambestigaçones y lus strangeirus que venen a studar an França ralamiênte ancuôntran traballu eiqui, assi que cuntinan lus studius anté acabaren pur fazer ũa téze. Solu açpuis yê qu’acuôntran traballu ou n’ouneversidade ou nal peis d’eilles.





You an frente'l miu cartaç

A falar un poucu de Grenoble, eilla yê ũa cidade metida antre muntañas y fai alla ũa calor, que meźmu an Mayu nun hai quiên rejista; yê dalgu cume an Coimbra ! La cidade yê purreira, biên mellor que Paris, ya que yê biên pequeiña y ten poucas pessonas. Alla ind’ancuntrei ũa culega que traballu n’ũa tematica asparcida, coinecie-la an Berlin. Y assi fui, aquiêllu durou uns 3 diês, y anté tubimus ũa tarde joldia cun to’lus ambestigadores.
Habie varias çplinas çpurtibas y partecipaba quiên crie. Un de lus jogus yêra un que you coineçu bastante biên y yê assi : sconde-se un trasmissor radiu y açpuis hai que l’ancuntrar uźandu un radiu receptor. Yêra dalgu cumplicadu purque scundiran-lu n’ũa de las montañas y habie que chubir pur uns caminu chenicus de piêdras.
Pus sabei-l quei ? Fui you que metie l menus de tiêmpu pra fazer tod’al parcursu, y gañei un premiu ! Y que premiu, ũa camiźola y ũa garrafa de l’alcol local. Mius Dius, ũ’aguardiênte de las ostias, 55°, y un gustu mui ruin !