Al sol, las llanas y las manchas

ESoA Barcelona (lumbranças...)

An Juniu al miu pursor dixu-m’assi : “bon tu ya traballes-te bastante astañu y vou-t’a mandar pr’ũa aula suôbre antenas pra Barcelona. Quiês ir ?” You tode cuntenticu nun dixe que no. Y dal die 5 anté’l 11 de Juliu fui-me pra las tiêrras Catalanas.

Fui un xoc pra mi al cheguar eilli purque nunca habie oubido catalan, y muita giênte lu falaba. Nada cume an Miranda adonde naide fala. Miranda yê ũa vergoña, ũa cidade siên neyũa cuncencia, y yê péna !
Nal purmeiru die coinecie lus mius culegas. Uns ya lus coinecie; dues catalanas Gemma y Marta y tamiên habie Farshad. Eilles tamiên traballan cun antenas. Mas fui fixe purque tamiên coinecie outras pessonas, ũa rapaza yêra d’Asturias, de l’ouneversidade d’Uviéu, Héléna. Fui reciêntemiênte purmubida cume pursora y traballa cun antenas y metamateriales pra cusebir antenas de RFID. Yê angraçadu purque quantas vezes mas falu cun pessonas d’eilli mas veyu que tenemus todu an quemun cun eilles, que seya lliêngua, musica, cultura, dezideirus, y biên poucu tenemus cul restu al peis !


L'eiquipa dal cursu



La purmeira aula fui cul pursor Lluis Jofre (al la squiêrda ende nal retratu) que mus aperźentou algũas bazes suôbre antenas. El yê mui bun pursor, ten buôna pratica. Anté ya screbiu un llibru cun mas outres pursores. Marquei-lu nu « passeig de gracia » a « la casa del llibre », de lumbrança de Barcelona.

Ne lus outrus diês tamiên tubimus buônus pursores, uns alemans que mus faloran de las tecnicas numéricas de simulaçon d’antenas. Açpuis, tamiên ũa pursora belga specializada an antenas mus falou de pequeiñas antenas antegradas an reloijus ! Pur fin, tamiên tubimus ũa aula d’un pursor catalan suôbre antenas fractales. Mui antersante ! Y assi se passorun lus cincu diês.




Traballandu (pul menus parece) muitu



Hui ! Y al segundu die a la nuite yê que fui ! Home, quemie-mus cume burrus. Yêra peixe, perźuntu eibéricu, legumes de tode’las maneiras, ũa couźa ancrible ! Dende lembro-me dal pursor Jofre que me dixu que tenie mellor assento castellanu qu’al d’él, dou pra rir !

Açpuis acunchegou-se l’ultimu die y cada un turnou d'adonde viênu. Mas talbeç mus turnaremus a ver pal EuCAP 2010 an Barcelona, anté lla, anton !

Nenhum comentário: